مذوحلغتنامه دهخدامذوح . [ م ُ ذَوْ وِ ] (ع ص ) آنکه اسراف می کند و بیهوده خرج می نماید. (ناظم الاطباء).نعت فاعلی است از تذویح ، به معنی پراکنده کردن و پریشان و متفرق گردانیدن مال را. رجوع به تذویح شود.
