مذوحلغتنامه دهخدامذوح . [ م ِذْ وَ ] (ع ص ) بسیار ملامتگر درشتگوی سرزنش کننده . (منتهی الارب ). || درشت و معنف در راندن . (یادداشت مؤلف ). که به خشونت و عنف براند. (از متن اللغة) (از اقرب الموارد).
