مذکیةلغتنامه دهخدامذکیة. [ م ُ ی َ ] (ع ص ) مؤنث مُذْکی . رجوع به مُذْکی شود. || سحابة مذکیة؛ ابر در پی هم بارنده . (از متن اللغة). ابر باربار بارنده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ).
