مراءة

مراءة. [ م َ ءَ ] (ع اِ) زن . (ترجمان علامه ٔ جرجانی ص 87). تأنیث مرء است و جمع آن بر غیر لفظ اصلی می شود: نساء. (از متن اللغة). || (اِخ ) گاه در تاریخ از مراءة مراد کلئوپاترا است . رجوع به اسرائیل اسقف شود. (یادداشت مؤلف ). || (اِمص ) گوارائی طعام . (منتهی الارب ). اسم است از مری َٔ الطعام . (از اقرب الموارد). || طعام بین المرأة؛ طعام خوشگوار. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || (اِ) گرگ ماده . || منظر. دیدار. || (ص ) نیک لایق . نیک سزاوار. (ناظم الاطباء).