مرائس

مرائس . [ م ُ ءِ ] (ع ص ) سپس ماننده در کارزار. (منتهی الارب ). || شتر که جز در سر او قوت و چربش نمانده باشد. (منتهی الارب ). مِرآس . مُرَاءّس . مَرایس . (از متن اللغة).