مرابعة

مرابعة. [ م ُ ب َ ع َ ] (ع مص ) بار با کسی برگرفتن . (تاج المصادر بیهقی ). بار باکسی بر ستور نهادن . (فرهنگ خطی ). دو کس دست یکدیگر گرفته تنگبار بر شتر نهادن چون مِربَعَة نباشد. (از منتهی الارب ). دونفری با دست یابا چوب مربعة بار را بلند کردن و بر پشت چارپا نهادن . (از متن اللغة). مربعة به زیر بار کردن برای بر چارپا نهادن آن . (از اقرب الموارد). || بهارمزد کردن . (منتهی الارب ).