مراجحةلغتنامه دهخدامراجحة. [ م ُ ج َ ح َ ] (ع مص ) نبرد کردن با کسی در اندازه ٔ چیزی . (از منتهی الارب ): راجحته فرجحته ؛ للمغالبه ؛ کنت أوزن منه . (از متن اللغة). || غالب آمدن . (آنندراج ). رجوع به معنی قبلی شود.
