مراداةلغتنامه دهخدامراداة. [م ُ ] (ع مص ) (از «ر د ی ») طلب کردن کسی را و مدارا نمودن با وی . (از منتهی الارب ). مراودة و مداراة. || سنگ اندازی نمودن با قوم . (از منتهی الارب ): رادی عن القوم ؛ رامی عنهم بالحجارة. (اقرب الموارد).
