مرتفع

مرتفع. [ م ُ ت َ ف ِ ] (ع ص ) بلند شونده . (غیاث اللغات ) (آنندراج ) (فرهنگ فارسی معین ). بالا رونده . (فرهنگ فارسی معین ). || بلند. (غیاث اللغات ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). بلند کرده شده . برافراخته شده . (ناظم الاطباء). رجوع به مرتَفَع شود. || از جای بیرون شونده . (غیاث اللغات ) (آنندراج ).ازجای بیرون شده . (ناظم الاطباء). رجوع به معنی بعدی شود. || رفع شده . برطرف گشته . (ناظم الاطباء). رجوع به مرتفَع شود. || با خصم نزدیک حاکم رفته . (ناظم الاطباء). رجوع به ترافع و مرافعة شود. || (اِ) پشته . تپه . رجوع به مرتفعات شود.