مردم فریب

مردم فریب . [ م َ دُ ف َ / ف ِ ] (نف مرکب )فریبنده مردم . فریبگر. مکار. فتان . فریب دهنده . گمراه کننده . مموه . مدلّس . فریبکار. حیله گر :
بیامد یکی پیر مردم فریب
ترا دل پر از بیم کرد و نهیب .

دقیقی .

که این ترک بدساز مردم فریب
نبیند همی از فراز و نشیب .

فردوسی .

به شیرین سخن های مردم فریب
ربوده نیوشندگان را شکیب .

نظامی .

بدان سیب چهران مردم فریب
همی کرد بازی چو مردم به سیب .

نظامی .

برانگیخت آن جادوی ناشکیب
بسی جادوئیهای مردم فریب .

نظامی .