مرزغلغتنامه دهخدامرزغ . [ م ُ زِ ] (ع ص ) بارانی که گل ناک کند زمین را. (آنندراج ).أرزغ المطر الارض ؛ بلها و بالغ و لم یسل . (اقرب الموارد). نعت فاعلی است از ارزاغ . رجوع به ارزاغ شود.
