مرسغلغتنامه دهخدامرسغ. [ م ُ رَس ْ س َ ] (ع ص ) اسم مفعول است از مصدر ترسیغ در تمام معانی کلمه . رجوع به ترسیغ شود. || رأی مرسغ؛ رای سست ونادرست . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد).
