مرصصلغتنامه دهخدامرصص . [ م ُ رَص ْ ص َ ] (ع ص ) نعت مفعولی از مصدر ترصیص . رجوع به ترصیص شود. به ارزیز در گرفته و قلعی نموده . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). مطلی به رصاص .