مرصوصةلغتنامه دهخدامرصوصة. [ م َ ص َ ] (ع ص ) مؤنث مرصوص ، نعت مفعولی از مصدر رص ّ. رجوع به رص و مرصوص شود. || چاه به ارزیر برآورده . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
