مرغوثةلغتنامه دهخدامرغوثة. [ م َ ث َ ] (ع ص ) تأنیث مرغوث ، نعت مفعولی از مصدر رغث . رجوع به مرغوث و رغث شود. || شیردهنده ای که پستان وی مکیده شده باشد. (ناظم الاطباء). شیرده . (از المنجد).
