مرغوث

مرغوث . [ م َ ] (ع ص ) نعت مفعولی از مصدر رغث . رجوع به رغث شود. || شخصی که بر او چندان سؤال و درخواست شود که آنچه پیش او بود سپری شود و به اتمام رسد.(از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). || آن که رگهای پستان وی دردناک شده باشد. (ناظم الاطباء).