مرن

مرن . [ م َ رِ ] (ع ص ) دارای مرونت و نرمش . (از اقرب الموارد). || (اِ) خوی . (منتهی الارب ). خلق ؛ هم علی مرن واحد؛ اخلاق آنان یکسان است . (از اقرب الموارد). || حال . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد): مازال ذلک مرنی ؛ حال من است . || عادت . (اقرب الموارد). || بانگ . (منتهی الارب ). صخب . (از اقرب الموارد). || پیکار. (منتهی الارب ). قتال . (اقرب الموارد).