مرکوک

مرکوک . [ م َ ] (ع ص ) نعت مفعولی از مصدر رَک ّ.رجوع به رک شود. || سقاء مرکوک ؛ مشک مروسیده ٔ اصلاح یافته . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).