مریثلغتنامه دهخدامریث . [ م ُ رَی ْ ی َ ] (ع ص ) نعت مفعولی از ترییث . رجوع به ترییث شود. || رجل مریث العینین ؛ مرد سست نظر. (منتهی الارب ). بطی ءالنظر. (اقرب الموارد).