مریط

مریط. [ م َ ] (ع ص ، اِ) تیر بی پَر. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). ج ، مِراط. (منتهی الارب ). || مابین رستنگاه موی و بند دست و پای ستور و سم آن . || هر یک از دو رگ بدن که به نام مریطان خوانده می شوند. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).