ترجمه مقاله

مزایجان

لغت‌نامه دهخدا

مزایجان . [ م َ ] (اِخ ) ده بزرگی است از دهستان بوانات و سرچهان شهرستان آباده ؛ در 30هزارگزی جنوب شرقی سوریان و کنار راه ده بید به سنگ مزایجان ، در دامنه ٔ سردسیر واقع و دارای 2326 تن سکنه است . آبش از قنات و رودخانه ٔ محلی ، محصولش غلات ، انگور، میوه جات و شغل مردمش زراعت است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7).
ترجمه مقاله