مزدفر
لغتنامه دهخدا
مزدفر. [ م ُ دَ ف َ ] (ع اِ) جای تنفس . || تنفسی که با کشش نفس در آن خارج گردد. || جای نفس کشیدن اسب از سینه . (ناظم الاطباء). جای آواز برآوردن اسب در سینه . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || (ص ) نفس کشنده .(ناظم الاطباء). متنفس . (از یادداشت مرحوم دهخدا).