مزروعةلغتنامه دهخدامزروعة. [ م َ ع َ ] (ع ص ) مزروعه . کشته : أرض مزروعة؛ زمینی کشته . (مهذب الاسماء). تأنیث مزروع . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به مزروع و مزروعة شود.
