مزرکشةلغتنامه دهخدامزرکشة. [ م ُ زَ ک َ ش َ ] (ع ص ) تأنیث مزرکش . زربفت : و عشر خلع من ثیاب السلطان مزرکشة و أحدها مرصع بالجوهر. (ابن بطوطه از یادداشت مرحوم دهخدا).
