مزعفلغتنامه دهخدامزعف . [ م ُ ع َ ] (ع ص ) حسی مزعف ؛ چاهک شورآب . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). چاه که آب شور دارد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).