مزلفةلغتنامه دهخدامزلفة. [ م َ ل َ ف َ ] (ع اِ) هر ده که میان دشت و زمین کشت باشد. ج ، مزالف . (منتهی الارب )(اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). قریه ٔ واقع میان بیابان و زمینی آبادان . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
