مزمهجلغتنامه دهخدامزمهج . [ م ُم َ هَِ ج ج ] (ع ص ) تر و تازه و بسیار خوش آیند. (صفت برای گیاه ): کلأ مزمهج ؛ گیاه تر و تازه و بسیار خوش آیند. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
