مزنمةلغتنامه دهخدامزنمة. [ م ُ زَن ْ ن َ م َ ] (ع ص ) مؤنث مزنم . شتری که پاره ای از گوش آن بریده آویزان گذاشته باشند: ناقة مزنمة. (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء).
