مزوفیل

مزوفیل . [ م ِ زُ ] (فرانسوی ، اِ) بافتی که فضای داخلی برگ را که بین دو طبقه ٔ اپیدرم فوقانی و تحتانی است فرا گرفته است . (از دائرة المعارف کیه ). در بین دو طبقه اپیدرم برگ (اپیدرم برگ فوقانی و اپیدرم تحتانی ) سلولهائی با جدار نازک و گلوسیدی (سلولزی ) دیده میشود که حاوی مقدار زیادی دانه های کلروپلاست میباشند و پارانشیم کلروفیلی برگ را تشکیل میدهند این سلولها بافت مزوفیل یا پارانشیم نام دارند و عمل تحلیل و کربن گیری و تولید شیره ٔ پرورده و قند بوسیله ٔ این بافت صورت میگیرد. بافت مزوفیل (پارانشیم برگ ) در اغلب برگها هتروژن میباشدیعنی از دو نوع پارانشیم : نردبانی و متخلخل (حفره ای ) که کاملاً از یکدیگر مشخص و متمایزند تشکیل یافته است ، برگ اغلب نباتات دولپه ای و برخی از تک لپه ایها از این دسته بشمار میروند و بطور کلی برگهای دووجهی نام دارند ولی در برخی ازدو لپه ایها و غالب تک لپه ایها و کاجها بافت مزوفیل در برگها یکنواخت و مشابه است و هموژن نامیده میشود و سلولهای مزوفیل این گونه نباتات گرد و یا چند وجهی است و ضمناً برگهائی که دارای این نوع مزوفیل هستند برگهای مرکزی نام دارند. پارانشیم مادگی گیاهان نیز از نوع پارانشیم کلروفیلی است و مزوفیل نامیده میشود زیرا اصولاً مادگی گیاهان از برگهای تغییر شکل یافته ای به نام کارپل بوجود آمده است . (از گیاه شناسی ثابتی ص 335 و 336 و 419).