مزیة
لغتنامه دهخدا
مزیة. [ م َ زی ی َ ] (ع اِمص ، اِ) فزونی . (منتهی الارب از ماده ٔ «م زو») . فضیلت . ج ، مزیات و مزایا. (اقرب الموارد). فضیلت و افزونی . کل شی ٔ تمامه و کماله . ج ، مزایا. (دهار). فضیلت . (مهذب الاسماء). مزیت . افزونی . زیادتی . و رجوع به مزیت شود.
