مسابقه
لغت‌نامه دهخدا
مسابقه . [ م ُ ب َ ق َ ] (ع اِمص ، اِ) مسابقة. مسابقت . رجوع به مسابقة شود. مسابقه امروز مواضیع عامتر یافته است و در انواع ورزشها و دعوی بردن ها به کار رود.
- مسابقه دادن ؛ سبقت گرفتن . پیشی گرفتن .
- || قرار سبقت گیری دادن با کسی یا کسانی در انواع ورزشهای جسمی و فکری .
|| در اصطلاح عرفان ، عنایت ازلیت است . (فرهنگ مصطلحات عرفا). || در اصطلاح حقوقی ، اعم از مراهنه است ، چه در مسابقه ممکن است برد و باخت باشد و ممکن است نباشد، و همچنین است مغالبة که به معنی مسابقه استعمال می شود. (فرهنگ حقوقی ).
- مسابقه دادن ؛ سبقت گرفتن . پیشی گرفتن .
- || قرار سبقت گیری دادن با کسی یا کسانی در انواع ورزشهای جسمی و فکری .
|| در اصطلاح عرفان ، عنایت ازلیت است . (فرهنگ مصطلحات عرفا). || در اصطلاح حقوقی ، اعم از مراهنه است ، چه در مسابقه ممکن است برد و باخت باشد و ممکن است نباشد، و همچنین است مغالبة که به معنی مسابقه استعمال می شود. (فرهنگ حقوقی ).
