مساعفلغتنامه دهخدامساعف . [ م ُ ع ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از مصدر مساعفة. رجوع به مساعفة شود. || کمک کننده و مساعدت کننده . (اقرب الموارد). || قریب و نزدیک : مکان مساعف . صدیق مساعف . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
