مسالفلغتنامه دهخدامسالف . [ م ُ ل ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از مسالفة. رجوع به مسالفة شود. || هم سفر و مصاحب راه . (ناظم الاطباء). با کسی رونده . (منتهی الارب ). || برابر و مساوی کننده کسی را در کاری . (منتهی الارب ).
