مساورة

مساورة. [ م ُ وَ رَ ] (ع مص ) گرفتن سر کسی را. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || برجستن بریکدیگر و حمله آوردن . (منتهی الارب ). بر یکدیگر جهیدن چون مار که بر سوار بر می جهد. (اقرب الموارد). || جهیدن و حمله کردن بر کسی ، گویند: ساورتنی الهموم ؛ غمها بر من حمله آوردند. (اقرب الموارد).