مسبرةلغتنامه دهخدامسبرة. [ م َ ب َ رَ ] (ع مص ) مصدر میمی است فعل سبر را. سَبْر. میل به جراحت فروبردن تا غور آن معلوم شود. (منتهی الارب ). || آزمودن و امتحان کردن . (منتهی الارب ). و رجوع به سَبر شود.