مسبطةلغتنامه دهخدامسبطة. [ م َ ب َ طَ ] (ع ص ) أرض مسبطة؛ زمین سبطناک که گیاه نصی باشد. (منتهی الارب ). زمین که گیاه «سبط» در آن بسیار باشد. (اقرب الموارد). زمینی بسیارسبط (و سبط گیاهی است ). (از مهذب الاسماء). و رجوع به سبط شود.
