مسبوطةلغتنامه دهخدامسبوطة. [ م َ طَ ] (ع ص ) مؤنث مسبوط که نعت مفعولی از مصدر سبط است . رجوع به سبط و مسبوط شود. || نعجة مسبوطة؛ میش موی تراشیده . (اقرب الموارد).
