مستأخد

مستأخد. [ م ُ ت َءْ خ ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از مصدر استیخاد. سر فرودآرنده از درد. فروتنی کننده از جهت بیماری . (منتهی الارب ). سر فرودارنده از درد چشم و یا از هر دردی که باشد. (ناظم الاطباء). مستأخذ. رجوع به استئخاد و استیخاد شود.