مستأکلةلغتنامه دهخدامستأکلة. [ م ُ ت َءْ ک ِ ل َ ](ع ص ، اِ) مستأکله . کسانی که مال ضعیفان و یتیمان را بگیرند و با آن زندگی کنند. (اقرب الموارد). ظالمان و ستمگران و خورندگان مال مردم . (ناظم الاطباء).
