مستبهل

مستبهل . [ م ُ ت َ هَِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از استبهال . والی مستبهل ؛ والی که رعیت را مهمل و بی قید گذارد. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به استبهال شود.