مستبهملغتنامه دهخدامستبهم . [ م ُ ت َ هَِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از مصدر استبهام . امر مستبهم ؛ کار بسته و مشتبه و مغلق . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به استبهام شود.
