مستبلغتنامه دهخدامستب . [ م ُ ت َب ب ] (ع ص ) نعت فاعلی از مصدر استباب . ناسزاگو. هر یک از دو طرف که به یکدیگر ناسزا گویند. در حدیث است : المستبان شیطانان . (اقرب الموارد). رجوع به استباب شود.
