مستثأرلغتنامه دهخدامستثأر. [ م ُ ت َ ءَ ] (ع ص ) نعت مفعولی ازاستثئار. آنکه برای گرفتن خونبهای کسی از وی کمک خواسته باشند. (اقرب الموارد). رجوع به استثئار شود.
