مستجرلغتنامه دهخدامستجر. [ م ُ ت َ ج ِرر ] (ع ص ) نعت فاعلی از مصدر استجرار. || کشنده . (اقرب الموارد). || قدرت دهنده کسی را بر خویش و منقادشونده . (آنندراج ) (اقرب الموارد). رجوع به استجرار شود.