مستجفرلغتنامه دهخدامستجفر. [ م ُ ت َ ف ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از مصدر استجفار. بره که بزرگ شده باشد یا به چهارماهگی رسیده باشد. (اقرب الموارد). رجوع به استجفار شود.
