مستحلسلغتنامه دهخدامستحلس . [ م ُ ت َ ل ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از مصدر استحلاس . لازم گیرنده جای را. (منتهی الارب ). لازم گیرنده که از جنگ دست نمی کشد و یا کسی که جای خود راترک نمی کند. (اقرب الموارد). رجوع به استحلاس شود.
