مستحوذلغتنامه دهخدامستحوذ. [ م ُ ت َ وِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از مصدر استحواذ. غلبه کننده و مستولی بر کسی . (اقرب الموارد). رجوع به استحواذ شود.