مستذکر

مستذکر. [ م ُ ت َ ک ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از استذکار. کسی که یاد می کند و آنکه در خاطر می آورد. (ناظم الاطباء). بیاد آورنده . (اقرب الموارد). || یادگیرنده . (منتهی الارب ). مطالعه کننده و حفظکننده . || آنکه نخی به انگشت خود بندد تا چیزی را بخاطر آورد. (اقرب الموارد). رجوع به استذکار شود.