مسترشیلغتنامه دهخدامسترشی . [ م ُ ت َ ] (ع ص ) مسترش . نعت فاعلی از استرشاء. رشوت خواهنده . || مطیع و فرمانبردار. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). و رجوع به استرشاء شود.
