مسترعفلغتنامه دهخدامسترعف . [ م ُ ت َ ع ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از استرعاف . اسب درگذرنده از اسبان و پیش شونده . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به استرعاف شود.
